Złamanie ręki

Wstępny podział wyróżnia złamanie: zamknięte, otwarte i patologiczne. Złamanie zamknięte jest przeciwieństwem złamania otwartego, w którym występuje przecięcie skóry przez kość. Złamanie, które jest wynikiem choroby (np. nowotworu) i osłabienia kości to tzw. złamanie patologiczne.

Klasyfikacja złamania ręki

Rodzaje złamań kości można podzielić dwie grupy: złamania kości przedramienia i złamania kości ramiennej.

Złamania kości przedramienia

Złamanie kości promieniowej

To uraz kości znajdującej się między łokciem a nadgarstkiem. Najczęstszym miejscem złamania są okolice nadgarstka. Trudności może przysporzyć ustawienie odłamków kości. Prawidłowa ich pozycja zależna jest od ruchów łokcia. W związku z tym gips nakładany jest od dłoni do ramienia; dopiero po kilku tygodniach lekarz może go skrócić do łokcia.

Niebezpieczne jest złamanie trzonu kości promieniowej. Może doprowadzić do uszkodzenia stawu promieniowo-łokciowego  i często wymaga operacji. Ręka musi być unieruchomiona na ponad 6 tygodni. Jest to uszkodzenie ważnego mechanizmu ruchowego. Niestety powrót do pełnej sprawności wymaga czasu.

Złamanie kości łokciowej

Skutkiem tego uszkodzenia może być zwichnięcie w stawie łokciowym lub w nadgarstku. Wymaga nastawienia i unieruchomienia ręki na kilka tygodni. Dodatkową przyczyna bólu jest złamanie z przemieszczeniem, które może wymagać operacji i użycia drutów korygujących.

Złamania kości ramiennej

Złamanie nasady bliższej (szyjki chirurgicznej)

Występuje bardzo często, szczególnie u osób starszych. Wymaga unieruchomienia za pomocą temblaka. W przypadku przemieszczeń potrzebne jest nastawienie przesuniętych odłamów. Po ustawieniu właściwej pozycji nakładany jest miękki opatrunek. Złamanie nie powoduje powikłań.

Złamanie dalszej nasady kości ramiennej

Występuje przeważnie u dzieci. W przypadku uszkodzenia tętnicy ramiennej może powodować zaburzenia układu krążenia ręki.  Nieustabilizowane zaburzenia mogą prowadzić do operacji.  Przy diagnozie istotne jest tętno mierzone na tętnicy promieniowej.

Złamania kości ramiennej w obrębie stawu łokciowego

Wynikiem tego złamania może być uszkodzenie okolicznych tkanek miękkich. Ze względu na dużą ilość odłamów leczenie jest bardzo trudne i często wymaga operacji. Może doprowadzić do częściowej utraty sprawności stawu łokciowego.

Złamań nie można lekceważyć. Trzeba jak najszybciej udać się do lekarza, który nastawi i unieruchomi uszkodzoną kość. Niepodjęcie leczenia może prowadzić do nieprawidłowego zrostu i silniejszego bólu. Jedyne co możemy zrobić w drodze do lekarza, to chwilowe usztywnienie ręki i zatamowanie krwawienia (jeśli występuje). Po zdjęciu gipsu niezbędna jest rehabilitacja.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy złamania ręki